Wszystkich Świętych, Święto Zmarłych, grobbing czy po prostu 1 listopada. Nazwijcie to jak chcecie, ale nie zapominajcie przy tym co to za dzień i czego od nas ,,wymaga".

Wigilia, Wielkanoc i inne święta - mniejsze lub większe - wymagają od nas określonej etykiety. I jak pamiętamy o radości z narodzin Jezusa, nostalgii z powodu jego śmierci i o szczęściu związanym z jego zmartwychwstaniem, tak większość z nas zapomina o opamiętaniu się, zadumie i refleksji nad grobami naszych bliskich. 1 i 2 listopada przeciętnemu Kowalskiemu kojarzy się ze staniem w korkach, akcją ,,Znicz", przepełnionymi parkingami, wytapetowaną i wyperfumowaną żoną w białym kożuszku, która jako przedstawicielka średniej klasy wyższej traktuje cmentarz komunalny jak pokaz mody w Mediolanie, bo przecież nie pozwoli by jej kuzynka, Mariola, znowu wyglądała lepiej. Wujek Janusz, którego spotkasz przy grobie ciotki, jak co roku będzie chwalił się nową bryką (kupioną oczywiście na kredyt, trzymaną w garażu i wyciąganą na ,,szczególne" okazje) świetną pracą i dobrymi zarobkami. Ciocia Krysia znowu będzie wszystkich uczyć i strofować a babcia znowu narobi Ci wstydu przy rodzinie. Ot taka polska tradycja.

Niektóre cmentarze mają swoje regulaminy w których określają normy zachowania odwiedzających, niektóre nie. Dziwne? Nie. Biorąc pod uwagę zachowanie wielu osób wcale nie wydaje mi się to dziwne. Ludzie jako istoty myślące powinni trzymać się pewnych norm i nie zapominać o tym w jakim miejscu się znajdują. Że czegoś po prostu nie wypada robić. Przypominam sobie starą dyskusję na jednym z portali gdzie jedna oburzona Pani, zaczęła obrażać wszystkich na forum bo jak napisała ,,Nie widzę nic złego w głośnym śmianiu się na cmentarzu, co mam stać jak słup i się nie śmiać gdy tylko przekroczę bramy cmentarne? Jakoś w tradycji meksykańskiej to święto nie jest takie smutne". No cóż, niektóre egzemplarze chyba zapominają że jesteśmy w Europie i że śmiech zarzynanej świni jest trochę nie na miejscu.. Wracając do tematu - nikt nie zabrania nam się uśmiechać, gadać do siebie czy nawet płakać jeśli mamy taką potrzebę. Ale nie zapominajmy że polska kultura to nie kultura romska gdzie na grobach pije się wódkę i ucztuje ze zmarłymi. W sumie czasem słuchając śmiechów, chichów i widząc jak dzieci jakiejś Dżesiki ganiają się między grobami (sztos argument w kategorii wiekowej 3 - 12 - ,,To przecież tylko dzieci!"), mam wrażenie że jestem na jakimś mega wielkim spotkaniu towarzyskim.

Palenie na cmentarzu? Jedna, dwie, trzy fajki żadnemu Januszowi jeszcze nie zaszkodziły. Wystarczy jedno drzewo na cmentarzu by zlecieli się pod nie amatorzy dymu tytoniowego.

Nic jednak nie przebije waty cukrowej, popcornu i balonów na straganach przed cmentarzem. Rozumiem że ,,Polak potrafi", że część z nas to biznesmeni, ale ludzie, LITOŚCI! Może jeszcze jakiś sprzedawca wpadnie na pomysł reklamy w stylu ,,Masz dość chodzenia i zapalania zniczy? Zatrzymaj się i spróbuj naszych słodyczy". Dżizas, ku.wa, ... Gorzej niż w filmie ,,Dzień Świra".

Pogaduszki, rechot, krzyki w stylu ,,Danuuuuutaaaaa, tuuutaj, heloooł" zostawcie na towarzyskie spotkania poza cmentarzem.

Nie wchodzisz z psem do sklepu? Nie wchodź też na cmentarz. Nie obchodzi nas czy Twój york będzie w torebce pod pachą czy na Twoich rąsiach - pies to pies.

Rodaku, nie bądź burakiem. Żyj i daj żyć innym. Cmentarze to miejsca szczególne. Spoczywają na nich nasi bliscy, o których groby troszczymy się przynosząc kwiaty czy zapalając znicze. 1 i 2 listopada to okazja do pomodlenia się za tych którzy odeszli. Nie zapominajmy że miejsce zadumy i pamięci o naszych bliskich to nie jarmark i szanujmy tych którzy przyszli się tu pomodlić.