W życiu każdego człowieka nadchodzi ten moment, w którym trzeba oderwać się od cyca mamusi, zwinąć manatki i usamodzielnić w swojej mikrokawalerce, której metraż nie przekracza 12m2. Aby utrzymać takie ,,apartamenty", w których swobodnie chodzi jedynie zegar, a karaluchy już dawno dostały garba, należałoby znaleźć pracę. Jeśli jednak nie posiadasz znajomości, a Twoje CV świeci putkami, znalezienie pracy po studiach (nie tylko w zawodzie), może graniczyć z cudem.

Marketingowe przynęty zarzucane przez uczelnie wyższe ciągle działają i przyciągają coraz więcej naiwniaków. Hasełka w stylu - ,,Najbardziej przyszłościowy kierunek studiów", ,,Wystarczy, że przyszły pracodawca zerknie w Twoje CV i zobaczy, że studiowałaś/-eś na naszej uczelni, to z miejsca przyjmie Cię do pracy", ,,Ten kierunek przyniesie Ci pieniądze!", to w większości przypadków jedna, wielka ściema. Wystarczy posiadać działające sprawnie zmysły, by wiedzieć że studenci filozofii, psychologii, socjologii czy politologii, itp. rzadko pracują w wyuczonym zawodzie.

To samo tyczy się studentów administracji, medycyny czy turystyki.

No właśnie. Turystyki.

Od roku pracuję w biurze podróży. Znam mapę świata. Podczas studiów zjeździłam prawie całą Polskę i nie tylko. Kocham historię. Jeśli opowiadam klientom o Rzymie, to zawsze zarzucę jakąś historyczną ciekawostką. Znam 3 języki (z polskim to cztery). Działam aktywnie w social mediach, a instrumenty marketingowe mam w jednym paluszku. Pracowałam już w hotelach i w pensjonacie. Odbyłam sporo praktyk. I mimo to, ciężko mi znaleźć pracę, albo miejsce w którym oferowaliby mi coś innego poza stażem, bo jak sami pracodawcy przyznają ,,przez 3 miesiące będzie płacił Ci urząd, nie my". Wizja zasuwania jak murzyn przez 8 godzin dziennie (albo i więcej) za 800zł w momencie w którym chce wynająć mieszkanie i zjeść na obiad coś innego niż Vifona, kompletnie mi się nie widzi. Jednak im dalej w las, tym bardziej jestem z tym faktem pogodzona. Co innego gdy staż pozwala mi podnieść kwalifikacje w zawodzie, a co innego gdy oferują Ci taka formę zatrudnienia w drogerii w Twoim mieście i nawet nie próbują ukryć, że po 3 miesiącach zastąpią Cię kimś innym.

W momencie odbioru dyplomu z dziekanatu i wejścia na rynek pracy, czułam że świat stoi przede mną otworem. I stał - tylko nie tym, którym bym chciała.

Po 5 latach studiów (których nie żałuję i nie będę żałować, bo naprawdę wiele się podczas nich nauczyłam i stale rozwijałam swoje pasje) , w końcu nastąpił ten etap w moim życiu, w którym należy znaleźć stałą pracę. Stała praca trochę kłóci się z moją niestałością uczuć i ciągłą chęcią wspinaczki po drabinie zawodowej, ale z takim ryjem nie ma co się liczyć na znalezienie sponsora.

Wejście na rynek pracy odbyło się z przytupem. Tj. weszłam na niego i ze złości zaczęłam tupać nogą. Dopiero teraz zrozumiałam, że te wszystkie memy w stylu ,,Szukamy 20-letniej osoby, z 30-letnim doświadczeniem" wcale nie są śmieszne. ,,Wypłynięcie na suchego przestwór oceanu" w tak młodym wieku było jak strzał w policzek. Albo nie. Nie bedę owijać w bawełnę - to był strzał w mordę. Wyobraźcie sobie, że macie ambicje, chęć i zapał do pracy, luksus posiadania tytułu przed nazwiskiem a w kolejnej już firmie słyszycie ,,oddzwonimy, narazie nie jesteśmy zainteresowani".

Ogłoszenia o prace, widniejące w Internecie, wydają się być jeszcze większym absurdem niż rozmowy kwalfikacyjne na których pytano mnie np. o to, do którego posiłku w hotelu przy opcji All Inclusive, dostaniemy Coca-Colę.

,,Zatrudnimy na pełen etat osoby z wyższym wykształceniem, posiadające 2 lata doświadczenia w branży, poniżej 26 roku życia"

,,Szukamy do pomocy osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności"

,,Poszukujemy na pełen etat osób posiadających status studenta" 

albo

,,Wymagania :

- dyspozycyjność codziennie od 9 do 21
- status studenta"

Ogólnie najlepiej być niepełnosprawnym studentem, dyspozycyjnym 24/7 z prawem jazdy, znającym pięć języków, bez nałogów i bez zobowiązań (rodzina, dziecko, partner).

Gdzie te czasy, kiedy w Internecie i gazetach widniały ogłoszenia pt. ,,Zatrudnię budowlańców. Wymagania : trzeźwość". Albo to : ,,Zatrudnię młodą dziewczynę do obsługi baru i kucharza".

Nie od dziś wiadomo, że młodym ludziom (szczególnie tym po studiach) ch*j w dupę, nóż w plecy, piach w oczy i kanapka masełkiem do ziemi. Jakby tego mało, rynek pracy stale próbuje nam przypominać o tym, że w tym kraju nie ma pracy dla ludzi z naszym wykształceniem (bo albo jest nie takie jak potrzeba, albo za niskie, albo za wysokie). Pamiętam jak 3 lata temu szukając wakacyjnej pracy w Zakopanem, co druga osoba po drugiej stronie słuchawki, zadawała mi to samo pytanie - ,,Czy ma Pani conajmniej roczne doświadczenie w sprzątaniu? Czy sprzątała Pani kiedyś pensjonat?". ,,-A co ja się ku*wa do Wersalu dodzwoniłam? Jakieś referencje mam dostarczyć? Załatwić staż w PUP-ie w zawodzie ,,higienistka ds. powierzchni ceramicznych?" - pomyślałam. Nie tak dawno, koleżanka opowiadała mi, że była przez 2 lata na stażu w urzędzie . Niemożliwe staje się możliwe, jeśli chodzi o pieniądze w niektórych (wszystkich) instytucjach.

Momentami możecie poczuć się jak świadkowie Jehowy, którym już na wstępie zatrzaskuje się drzwi przed nosem. Miesiąc, dwa, trzy i każdy, nawet najbardziej niestrudzony człowiek, czułby się zniechęcony.

Ale wy się nie poddawajcie. McDonalds ciągle otwiera u nas nowe restauracje.