,,Obłęd lubi wracać jesienią lub przedwiośniem. Lubi niż, mgłę, ołowiane zachmurzone niebo. Budzisz się rano i masz do dyspozycji albo nieokreślony lęk, albo smutek. A czasami jedno i drugie. Chciałbym obudzić się pogodnym i uśmiechniętym lub przynajmniej obojętnym, ale jedyne, na co mogę liczyć, to wybór między trwogą a rozpaczą oraz nadzieja, że nie zwariuję do reszty. ”

Jarosław Grzędowicz

Blogosferę zalewają ostatnio smutne posty zdołowanej gimbazy o tym jakie życie jest brutalne, podłe i do dupy bo wakacje trwały tylko 2 miesiące a 1 września to kwestia tylko paru godzin. Sama kiedyś do nich należałam, ale nie martwiłam się tym zbytnio. 1 września oznaczał dla mnie nie tyle powrót do szkoły, co rezygnacje z planów, marzeń i spotkań z najbliższymi oddalonymi ode mnie kilkaset kilometrów. Bo przecież wykształcenie jest najważniejsze... To znaczy było.

Każdy z nas czegoś się boi. Masz lęk wysokości? Boisz się pająków? A może przeraża Cię otwarta przestrzeń? Nie zaśniesz bez włączonej lampki nocnej? A może nie zjesz niczego co pochodzi ze słoika? Każdy z tych lęków ma swoją nazwę. Dziś wezmę pod lupę najpopularniejsze fobie o których większość z nas nawet nie miała pojęcia.

Dziś zabiorę was na wycieczkę po malowniczej Pszczynie. To piękne miasto leży w południowej Polsce w województwie śląskim. Często nazywane jest Perłą Górnego Śląska. Niegdyś miasto było siedzibą Księstwa Pszczyńskiego, zaś w latach 1975 - 1998 należało administracyjnie do województwa katowickiego. Dziś ziemia pszczyńska, do której należała także znaczna część Górnego Śląska, jest obecnie tylko pojęciem historycznym.