Zobaczenie choć jednego krokusa na tle moich ukochanych, polskich gór było jednym z moich marzeń. Marzeń, które udało mi się w końcu spełnić. W końcu po to ma się marzenia, czyż nie? :)


Spełnienie jednego z tych ,,malutkich" marzeń i widok ukochanych gór, sprawił że poryczałam się jak dziecko. Sam fakt że mogłam tam być, oddychać tamtejszym powietrzem i cieszyć się wspaniałym widokiem szafranów, wywołał we mnie ogromną radość. Cieszyłam się, że moje ukochane Tatry są na wyciągnięcie ręki, że trafiliśmy na wspaniałą pogodę (uwierzcie mi że naprawdę lepiej nie mogliśmy trafić), że udało mi się w końcu tu przyjechać. Wcześniej co roku, w okresie marca i kwietnia, przeglądałam ,,krokusowe" galerie, patrząc na nie tęsknym wzrokiem. Ah! Jak ja zazdrościłam tym wszystkim ludziom, którzy mogli na żywo napawać swoje oczy tym widokiem. Zawzięłam się. Spakowałam. Pojechałam. Początkowo marzyłam oczywiście o Dolinie Chochołowskiej, ale mając za tyle zdrowego rozsądku, odpuściłam. Nie lubię tłumów, baaa,nie lubię za bardzo ludzi. Zeszłoroczne statystyki odstraszały. 50 tysięcy ludzi w jeden weekend to trochę za dużo. Zresztą w tym roku turyści postanowili nie być gorsi i tym samym pobili zeszłoroczny rekord. Do Doliny Chochołowskiej w ciągu dwóch dni (1 - 2 kwietnia) weszło 60 TYSIĘCY LUDZI! I mimo że Chochołowska jest piękna o każdej porze roku, postanowiłam odpuścić. Szczególnie skorzystało na tym moje zdrowie psychiczne. W końcu nic tak nie denerwuje jak oglądanie Januszy w akcji tj. z dupskiem w krokusach i z aparatem w ręce.

Hotel Górski PTTK Kalatówki

Na Kalatówki wybraliśmy się w sobotę dosyć późno (normalnie wybierając się w góry wstajemy ok. 5:00). Wszystko za sprawą męczącej, piątkowej podróży i hotelowego śniadania o 8:00 rano. Mimo tego, że na szlaku znaleźliśmy się ok. 9:00, nie było mowy o tłumie. Raz - wszystko w te pędy wybrało się do Doliny Chochołowskiej, dwa - nawet jeśli ktoś zdecydował się na Kalatówki to warto pamiętać, że Janusze Gór wstają przed południem. Na polanie byliśmy koło godziny 10:00. Sama trasa z Kuźnic jest bardzo przyjemna i krótka (30min), jednak korzystając z okazji, postanowiliśmy zrobić sobie jeszcze mały przystanek w Pustelni św. Brata Alberta prowadzonej przez siostry albertynki.


Widok rozpościerający się ze wzgórza przy Hotelu Kalatówki zapierał dech w piersiach - tysiące krokusów i góry. Prawdziwy miłośnik gór (nie mylić gór ze spacerem po Krupówkach ani po Równi Krupowej) nie wyobraża sobie chyba piękniejszego widoku z rana :)


Wracając do Kuźnic, mijaliśmy setki a nawet tysiące ludzi, pędzących na polanę. Była godzina 13:00. Kolejka do kasy TPN-u i nerwowość tkwiących w niej turystów wywołała u mnie śmiech, tym bardziej że wszyscy wytrawni górołazi narzekali na długi czas oczekiwania we wspomnianej kolejce.

Podsumowując :

Dziś po krokusach nie ma już ani śladu. Oto aktualne zdjęcie z Polany Kalatówki. To doskonały przykład tego jak zmienna jest pogoda w Tatrach. Jeszcze w sobotę, niedzielę i poniedziałek biegało się po Polanie w krótkim rękawku, natomiast w czwartek sytuacja wyglądała tak jak na zdjęciu. Szansa na zobaczenie choć jednego krokusa po roztopach jest nikła (jeśli nie zerowa).

fot. Marcin Strączek-Helios/Tatrzański Park Narodowy

Jak już wspominałam, w ostatni weekend (01.04 - 02.04), Dolinę Chochołowską odwiedziło 60 tysięcy turystów! Trudno im się dziwić. Krokusy niemal wyskakiwały nam z lodówki, każdy więc chciał zobaczyć ten ,,cud natury" na własne oczy. Wiele osób które przyjadą w góry na święta Wielkanocne, mogą czuć się zawiedzione. Mam dla nich jednak dobrą informację - krokusy to tylko dodatek (przepiękny, ale jednak dodatek), a góry nigdzie się nie wybierają i czekają na was ;)

P.S.